Nihayet 6. Ayı tamamladık ve doktorumuzun yönlendirmesi ile ek gıda sürecine başladık. İlk ay ana öğünü yine anne sütüydü. Ek gıdaların yalnızca tadına baktırdık. Alerji durumu olabilir diye doktorumuz her besini tek çeşit olarak 3 er gün vererek ilerlememiz gerektiğini söyledi. İlk 3 gün yeşil kabak buharda haşlayıp verdik. Sonraki 3 gün havuç, sonraki 3 gün patates, taze fasulye, brokoli, .. derken alerjisi olmayan sebzeleri birleştirerek bir yemek yapmaya başladık. Hiç bir şeye alerjisi çıkmadı. Ve sanki bütün istediği buymuş gibi bayıla bayıla yiyordu her yemeğini :). Ek gıda konusunda gerçekten çok şanslıyım. Gündüz bir sebze çeşidi ile birlikte meyve veriyordum. İlk ay 2 öğün ile başlamıştık. Öğün derken tadımlıktı. Doktorumuz çok fazla ezilmiş yemeğe alışmaması için ilk verdiğimizde çatalla ezerek vermemizi istemişti. Çatal ile ezdiğimde yemeseydi biraz blenderdan geçirebilirdim. İlk yemeğinde küçük yeşil kabağın çeyreğini buharda haşlayıp, çatal ile ezdim. Kaşığı doldurmama müsaade etmeden kaşığa atlıyordu :). Hala daha kabaklı yemekleri seviyor..
Meyveleri ise ilk olarak filede vermeyi denedim, bu şekilde yemeyi sevmedi. Direk eline verince hoşuna gidiyordu. Ben de biraz yumuşatmak için elma ve armudu buharda haşlayıp, o şekilde verdim bir süre. Daha ilerleyen zamanlarda haşlamadan direk vermeye başladım. Ek gıdaya başladığımız zaman Haziran ayıydı. Meyve konusunda çok şanslıydık. Şeftali, karpuz, kavun gibi meyvelerin dönemine girmiştik. Meyvelerin yumuşak olmasından dolayı bölerek çatalla yedirdim. Ağzına verir vermez eziliyor yutuyordu.
7. Ayda kahvaltı öğünü eklendi. Yumurtanın sarısı ve lor (sütü keserek ben yapıyordum) ile kahvaltı öğününe başladık. Kahvaltıyı da sevmişti. Yumurta sarısını çeyreği ile başlayıp ayın sonunda bir tam sarı olarak vermeye başladım. Yumurtanın beyazı alerjen olduğu için kızım 1 yaşını tamamlayana kadar vermedik.
7-8 aylık bebek için örnek bir kahvaltı:
Yumurtanın sarısı, 1 tatlı kaşığı lor, 1 tam ceviz içi (dövülmüş)
Tavada bir çay kaşığı tereyağı eridiğinde çırpılmış yumurta sarısı, lor ve cevizi tavada omlet gibi pişiriyorum.
Bu kahvaltı öğünü normalde az olmuş olabilir, benim kızım çok kilolu olduğu için ben ekmek vermiyordum. 6 aylıkken 13 kilo bir tospikti kendisi :). Kilo almama hedefimiz olduğundan öğünlerini hep abartısız tuttuk.
Örnek sebze/et yemeği
Mevsim sebzeleri (küçük küçük doğranmış), küçük boy soğan, 1 veya 2 diş sarımsak, bir tatlı kaşığı bulgur, ceviz büyüklüğünde kuzu kıyması, biraz karabiber, zeytinyağı
Kıyma koyuyorsam bir tatlı kaşığı tereyağı da ilave ediyorum. Hepsi üzerini örtecek kadar suyun içinde kaynadıktan sonra kısık ateşte pişiriyorum.. Pişme süresi tadına bakarak 😬
( Benim için lezzetli olması önemli olduğundan biz bu karışıma doktorumuzun onayı ile 3 gün kuralını uygulayarak 8 aydan sonra rendelenmiş domates de ekledik :) )
Karbonhidrat ihtiyacını yemeklerine biraz bulgur/erişte katarak karşıladık. Tabii ki hiç ekmek vermedik değil. Ama görüp istediğinde sadece tadımlık hevesini alacak kadar verdik.
1 buçuk yaşına kadar hep ona özel yemek yaptık. Dışarıya çıkarken yemeğini yanıma alıyordum. 1 buçuk yaş sonrasında yanıma daha az yemek almaya başladım. Gittiğimiz yerlerde ona uygun yemek siparişleri verdik.
Beslenme yöntemi olarak ise BLW yöntemi ile karışık ben de yedirdim. Hem onun yemesine yemeye çalışmasına fırsat verdim, hem de ne kadar yediğinden emin olmak için bir yandan kendim yedirdim. Yemeğini önüne koyup, çorba ise küçük kaşık köfte ise küçük çatal verdim eline. Bir yandan nasıl yiyebileceğini gösterip bir yandan kendim başka bir kaşıkla yedirdim. Yemekle oynadı, elini soktu mıncırdı, döktü.. Yine de müsaade ettim. Böylelikle 1 yaşında kendi kendine yemeyi baya öğrendi. Şuanda 2 yaşında tamamen kendi yiyor diyemem, kendi kendine yemeyip oyuna çevirdiğinde mutlaka ben yediriyorum.
Bu kahvaltı öğünü normalde az olmuş olabilir, benim kızım çok kilolu olduğu için ben ekmek vermiyordum. 6 aylıkken 13 kilo bir tospikti kendisi :). Kilo almama hedefimiz olduğundan öğünlerini hep abartısız tuttuk.
Örnek sebze/et yemeği
Mevsim sebzeleri (küçük küçük doğranmış), küçük boy soğan, 1 veya 2 diş sarımsak, bir tatlı kaşığı bulgur, ceviz büyüklüğünde kuzu kıyması, biraz karabiber, zeytinyağı
Kıyma koyuyorsam bir tatlı kaşığı tereyağı da ilave ediyorum. Hepsi üzerini örtecek kadar suyun içinde kaynadıktan sonra kısık ateşte pişiriyorum.. Pişme süresi tadına bakarak 😬
( Benim için lezzetli olması önemli olduğundan biz bu karışıma doktorumuzun onayı ile 3 gün kuralını uygulayarak 8 aydan sonra rendelenmiş domates de ekledik :) )
Karbonhidrat ihtiyacını yemeklerine biraz bulgur/erişte katarak karşıladık. Tabii ki hiç ekmek vermedik değil. Ama görüp istediğinde sadece tadımlık hevesini alacak kadar verdik.
1 buçuk yaşına kadar hep ona özel yemek yaptık. Dışarıya çıkarken yemeğini yanıma alıyordum. 1 buçuk yaş sonrasında yanıma daha az yemek almaya başladım. Gittiğimiz yerlerde ona uygun yemek siparişleri verdik.
Beslenme yöntemi olarak ise BLW yöntemi ile karışık ben de yedirdim. Hem onun yemesine yemeye çalışmasına fırsat verdim, hem de ne kadar yediğinden emin olmak için bir yandan kendim yedirdim. Yemeğini önüne koyup, çorba ise küçük kaşık köfte ise küçük çatal verdim eline. Bir yandan nasıl yiyebileceğini gösterip bir yandan kendim başka bir kaşıkla yedirdim. Yemekle oynadı, elini soktu mıncırdı, döktü.. Yine de müsaade ettim. Böylelikle 1 yaşında kendi kendine yemeyi baya öğrendi. Şuanda 2 yaşında tamamen kendi yiyor diyemem, kendi kendine yemeyip oyuna çevirdiğinde mutlaka ben yediriyorum.
Biz ailecek yemek yemeye düşkünüz, çok seviyoruz. Sırf besleyici diye kızıma tadını beğenmediğim bir şey yedirmedim hiç. Önce ben tadına baktım tuzsuz da olsa hoşuma gitti ise ona da yedirdim. Gün içerisinde öğle ve akşam yemeği her zaman ayrı yapıldı. Pişirdiğimiz yemeği maximum 2 öğünlük yaptık. Bir gün öğlen yediğini 2 öğünlük yapıldı ise ertesi gün akşam yiyordu. Hiç bir zaman hazır meyve püresi, çorbası vs vermedim. Bazı uzmanlar, bu hazır sebze meyve pürelerini organik ürünler ile yapıldığından tavsiye ediyor. Zamanın sebze ve meyvelerini yedirdiğim zaman bir sıkıntı olmayacağını düşünüyorum. Yapması zor olmayan bir şeyin hazırını vermek bana çok doğru gelmiyor. Benim kızım yiyen bir çocuk olduğu için de bu düşüncemi uygulamakta pek zorlanmadım. Yemeyen bir bebek olsaydı, belki farklı olabilirdi..
Ek gıda sürecinde uyguladığım tarifleri (bebek ekmeği, bebek kurabiyesi, sebze çorbası, lor peynir yapımı..) detaylı şekilde yeni bir yazıda paylaşacağım.
Bu arada yazımda hep yaptık, ettik olarak konuştum 🙈😬. Çünkü kızım 6 buçuk aylık iken işe başladım ve anneanne ve babaanne bu görevi üstlendi. Ellerine emeklerine sağlık diliyorum, haklarını asla ödeyemem. Buradan da teşekkürlerimi iletmiş olayım 😍.
Bir sonraki yazıda görüşmek dileğiyle,
Sevgilerimle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder